Co jest ze mną w chwili tworzenia, kreowania, podejmowania nowych decyzji co jest ze mną na drodze motywacji na mej drodze życia? Jakie są moje uczucia? Jaki są moje zamiary? Jaka jest moja wytrwałość ? Jaka jest droga by osiągnąć cel? Pamiętam jak dryfowałem bez celu przez życie,jak bezdomny jak rozbitek na tratwie życia spoglądający ponad szczytami fal i gór, Z nadzieja miałam w głowie szalone myśli że moim przeznaczeniem jest zostać kimś zostać zauważoną i doceniona, by zostawić po sobie ślad, pisząc, malując swój świat językiem poety, językiem sztuki piękną fotografii. Wiele razy jestem podekscytowana, kiedy łączę się czymś lub z kimś co kieruje mną od dnia narodzin. To mój przyjaciel, Ojciec to mój Bóg co zawsze trzyma mnie za rękę. On zawsze jest ze mną w chwili tworzenia moich zamiarów czuje się najspokojniejsza i pewna siebie powodując napływ emocji … w czasie rozmowie z nim , podczas modlitwy i medytacji… zrozumiałam, że jesteśmy jak drzewa tańczące na wzgórzach zakorzenieni w życiu nie naruszających przestrzeni innych szanujących się nawzajem. To my swymi czynami upiększamy korony drzewa życia , to my sami upiększamy nasz zewnętrzny i wewnętrzny świat. Jesteś jak artysta w tworzeniu tego co zamierzamy dokąd zmierzamy najbardziej krytykują cię osoby co nie rozumieją cię nie mają pojęcia co robisz gdzie zmierzasz, nie maja za grosz talentu denerwuje ich twoje szczęście . Twoja nie zależna przestrzeń piękna. Pozwól sobie celebrować swe szczecie , radość, zamiary to nie wymaga talentu tylko patrzenia oczami duszy serca…wielu spotkałam co chcieli przeszkodzić mi na drodze. Miałam zmienić swój zawód, miałam przestać pisać i pomagać innym to tak jakbym przestała żyć i była sobą. Podróżowanie z kimś kto cię rozumie i akceptuje jest bardziej wzruszające jak podróżowanie samemu. Każdy z nas potrzebuje drugiego człowieka , szukamy potwierdzenia tego co robimy, życie które dzielimy z innymi jest częścią nas samych. Kiedy w słowach niema deklaracji jest puste to rzeczywistość kształtujesz czynami, Bez deklaracji nie ma wspólnoty i nie ma piękną twórczości, a bez piękna duszy nie ma zrozumienia. Czym jest szczęście i miłość? Czy ona istnieje ? Gdy widzisz piękno we wszystkim twoja dusza staje się wolna nikt ci tego nie odbierze, wiem że to prawda bo tego doświadczyłam. Czy wierzysz w Boga ? Czy wierzysz że cię wysłuchuje? Pokłoń się wyższej sile. Nabierz pokory. Zrozumiałam że moim powołaniem jest podnosić ludzi na duchu. Przez duchowe uzdrawianie popatrzę na duszę na człowieka Oczami mojej duszy , oczami serca na jej twarz pokrytą łzami,na twarz wewnętrznego dziecka. Uwierz mi ze warto być sobą sobą warto być wrażliwym, kochającym bezinteresownie, być dzieckiem warto kochać , czasem ze łzami by zrozumieć swą wielość nie manifestować, zaakceptować po prostu być sobą na drodze swego życia … Namaste
