Nigdy nie daj ugasić w sobie płomyka nadziei.
Każdy z nas Myśli sobie, że nie dam rady… Myślenie to rzeczywistość – bądź świadomy swoich myśli. Wiem;- że nie kiedy nie masz ochoty znów rozbudzać w sobie nadziei, że może tym razem zadziałać.
Nigdy nie wiesz, skąd przyjdzie inspiracja, motywacja, siła do podjęcia nowej decyzji.
Często walczyłam o nią, broniłam, szarpałam się, wrzucona na fale obojętności innych, osamotniona pomimo wszystko zawsze we mnie był mały promyk nadziei – zwiastun.
Jak dziecko byłam w szerokich ramionach wszechświata, Boga, może iluzji..
Nieraz popłynęły łzy, nie jedna noc leżałam krzyżem, hart ducha miałam w klasztorze, tak jest do dzisiaj.
Moje doświadczenia to ten blog, To co przeszłam nie zabiło mnie tylko wzmocniło…
często powtarzałam za św. Pawłem Wszystko mogę w Tym który nas umacnia”
… to z bożych rąk otrzymujemy łaski…
To we mnie zrodziła się iskra co dał mi los, dał mi siłę przetrwania nieraz popłakałam sobie.
Rany co się zabliźniły …przebaczenie, odpuszczenie, moja łódź była rozbita ale przetrwałam jestem tu i teraz choć inni zapomnieli o człowieku, o siostrze -płomyku uśmiechu i radości często powtarzam “Tam, gdzie jaśnieje nawet najmniejszy płomyk nadziei, dostrzegalne jest światło z nieba.” Daj nam Panie radość serca, aby więcej było uśmiechu niż smutku, więcej nadziei i wiary. Oby Tlił się płomyk gwiazd i tlił, aż z nieba … jak to Natura zwiodła ich ku sobie, … Byłam i jestem tu i teraz pisze pomagam innym żyje tak by móc zapalić iskrę nadziei w człowieku…. Że warto żyć, warto wierzyć ufać , kochać…oddychać ciesząc się tym co mamy być po prostu wdzięcznym i żyć.
Dziękuję tym których spotkałam, tym którzy rok czytają moje refleksje, może nie jednemu pomogłam bez interesownie w ciągu mego życia. Wiem że. nie będzie już nigdy jak przedtem…habit… ale wrócę do Ciebie o świcie. na modlitwę … To promyk nadziei na jutro, …na kolejny krok na moje teraz. Już czas na kolejny rozdział… kolejna decyzję …wiem że warto… wszystkim na drogę odwagi w podejmowaniu decyzji…
