Wiosna w mym sercu… wdzięczną poezja za życzenia z całego świata dziękuję wam wszystkim za to że jesteście. a to dla was perełki poezji wdzięczności .
Moja wiosno Dzień dobry
Mój kochany wiosenny wietrze, mówię co dzień przyjacielu…
Podaj rękę, a zatańczę z Tobą, w dziękczynieniu, porannego walca, radośnie na rozkołysanych wierzchołkach drzew na szumiących bez kres oceanów polskich zbóż, niczym fale dźwięku bez słów.
Na szumiących łąkach grasz na dzwonkach kielichu kwiatów.
Cichy szept wiatru moja duszę wzruszył. Kwieciem ozdobionym, marcowym deszczem zroszonym, wybuchła świeża zieleń z sercem połączonym.
Piękno duszy wiosny najukochańszej Matki Ziemi.
Dotknij jej piękna przyrody, dotknij wiatru, dotknij promień słońca duszą nie umysłem, dotknij tej unikalnej cząstki w sobie wiosny co w Twym sercu żyje na imię jej miłość.
Uśmiechnij się weź za rękę wewnętrzne dziecko i spaceruj z nim, trzymając je w ramionach swego serca i swoich myśli. Podaruj mi uśmiech odświeżający czar, subtelny który towarzyszy, Ci przez życie.
Zapraszam Cię. Uhonoruj tą chwile, zapal światło i w prowadź do swego serca promyk nadziei o lepsze jutro, o Twoje dzisiaj.
Poczuj każdy kawałek siebie, pozbieraj te cząstki siebie, poczuj je że są w Tobie. To Twoja szlachetność ,unikalność duszy jest jak podarunek, perła Twej unikalności, wyjątkowości.
Poczuj sercem nie umysłem, głębie piękno wewnętrznego światła w sobie.
To wiosna w złocistych promienieniach wschodzącego i zachodzącego słońca. Uśmiech i radość dziecka.
Bezwarunkowa miłość Boga pozostaje na zawsze w duszy.
Przyjmij to piękno co Twa dusza otrzymała.
Dostała bilet do życia w poznawaniu siebie.
Ku szczytom gór szybujących orłów wolna ma dusza szybuje śpiewa bez słów, bez melodii tańczy pieśń uwielbienia kochając szybuję z orłami.
Wdzięczne moje oczy duszy śmiejące przez łzy wraz z kwiatkiem wdzięczne za wszystko. Bez słów, wianki rosy jak perły w blasku słońca zaświeciły Wdzięczne jak Ty pamiętające, za wszystko co dostaję.
Śpiewaj ma duszo nie zapomnij o mnie. ciepłe kawałki ciebie przychodzą z miłością do ciebie, by stać się jednością we mnie w Porannej rosy zwilżył wiosny sukienkę, w konarach drzew magnolii, owocu wiśni kwitnącej jabłoni niemal jak cud otuliło świat w piosence medytacji ciszy, białych pereł stokrotek, w błękicie niezapominajek w blasku promieni słońca zaświeciły. Czasem przychodzi do nas nasze DLACZEGO? w kolcach krzaków pośród cierni pozostaje pustka niemocy, szukamy tej dłoni by dotknąć, zobaczyć, dostrzegać piękno jak pąki białych róż i czerwieni z różaneczników oplotły wiankami ziemię niczym szal porannych gwiazd los odmieniły przestrzeń. bo odnaleźliśmy pogubione cząstki siebie. Przyjacielu przyjaciółko moja Wszystko dzieje się w ciszy w ciszy usłyszysz szept zakochanego bezwarunkowo … Zefirka cicho kochaj nie zapomnij o mnie. TO TWE WEWNĘTRZNE DZIECKO pozbieraj cząstki które dostrzegasz pozbieraj cząstki miłości, pozbieraj siebie bezwarunkowo pozwól na cud, pokochania siebie nie patrz tylko czuj sercem. Czemu patrzysz na wszystko przez pryzmat wątpliwości pozwól sobie na szczęście, świadomość i wdzięczność, na serce pełne miłości, które są kluczami uzdrowienia, pozbieraj wszystkie gwiazdy iluzji łez, radości pozbieraj czego nie dostrzegałeś pozbieraj cząstki siebie… Poczuj motyle są jak skrzydlate anioły uniosą wianki kwiatów wdzięczność, twych zwycięstw. W ciszy gromadzą się przy wodopoju . motyle z małym zefirkiem piją nektar wiosennych kielichach kwiatów miłości. Zefirek gra o miłości, a anioły tańczą i dusza jego śpiewa … pieśń o wdzięczności za cenne chwile… za piękno ciszy… czy głos ich usłyszysz śpiew ciszy Motyli które śpiewają jak ciche anioły wzmacniają twa dusze i dają jej skrzydła.
Tańcz tak jakby nikt ni widział śpiewaj tak jakby nikt nie słyszał , raduj się duszo tak jakby nikt nigdy cię nigdy nie zranił.
Niemożliwie staje się możliwe kolorowe. Jak kolory tęczy . Radośnie tańczą… siadają na ręku pozują do zdjęcia i cieszą się ze mną cudem w cudzie…
Pięknem wiosennych wiszących ogrodów dusz i serc spragnionych miłości co urzekło mną i zakwitło. Jakże się nie bawić pięknem jak dziecko mój Zefirku jak biegać i skakać Obserwując w ciszy ileż tu radości ileż ciepła zachwytu czytam od dawna to co przyroda piszę w księdze uczuć i wrażliwości i piękna … samotna dusze z cala w adoracji miłości i piękna.. czy to możliwe …. to moja, poezja, pasja, piękno, połączenia miłości z światem. którą jesteś całością, to cud w cudzie to piękno które dostrzegam oczami duszy. i moim sercem… Dziękuję że jesteś moja wiosno pozdrawiam CiĘ i jestem ci wdzięczna za to że pozbierałam wszystkie cząstki siebie…. i dziele sie tym co mam rozsiewając słowa miłości po krańce ziemi dzielę się tym co mam, dzięki tym pomnażam bogactwo duchowe swej duszy pomnażasz miłość kochając siebie dla ciebie uzdrawiając pogubione cząstki piękna.. W DUSZY CZŁOWIEKA Namaste Joanna
